از جمله مسایلی که در زندگی اجتماعی به دلیل وابستگی سلامت جامعه به آن حایز اهمیت است حفظ سلامت جسمی و روحی افراد است که از طرق مختلف به آن توجه شده است. از جمله این موارد نوع تغذیه و گونه های مختلف مواد غذایی است که تا کنون باعث پیدایش فرهنگ های متفاوت تغذیه شده است که از آن جمله می توان به گیاهخواری، گوشتخواری، خامخواری و ... اشاره کرد. هر کدام از این فرقه ها بسته به اعتقادات و مطالب برداشت شده از بخشی از علم این نوع تغذیه را برگزیده اند. مساله مهم در شکل گیری سیستم های غذایی افراد توجه به سلامت رفتارهای اجتماعی افراد است، چرا که نوع تغذیه مستقیما بر رفتار و نوع عملکرد افراد در جامعه تاثیر گذار است. چیزی که آشکار است این است که همه مواد غذایی برای حفظ سلامت لازم و ضروری هستند. زیاده روی در مصرف هر نوع غذا باعث بروز مشکلاتی خواهد شد. بر این اساس حفظ تعادل در استفاده از مواد غذایی چه در علم و چه در آداب مختلف بسیار سفارش شده است. درهمه ادیان به آداب تغذیه توصیه شده است. در برخی ادیان این توصیه که از آن به عنوان روزه گرفتن یاد میشود به شکل نخوردن غذا در طول روز در یک ماه از سال شده است. حال آنکه دربرخی دیگر مانند دین زرتشت این امر نهی شده و فقط در روزهای خاصی از هر ماه از نخوردن گوشت توصیه شده است. البته آداب روزه گرفتن یا روزه داری از نظر تطهیر نفس بین همه ادیان و فرقه ها مشترک است. در همه آداب و سنن این مساله با رعایت یک سری شئون اخلاقی همراه است. از جمله می توان به کنترل عملکرد رفتاری در اعضای بدن مثل چشم، گوش، زبان و دست اشاره کرد. همه مسایل ذکر شده در جهت پیشبرد فضایل اخلاقی و رفتاری افراد و عملکرد آنان در جامعه پیش می رود، به شرط آنکه افراد به این نکته اعتقاد و توجه لازم داشته باشند و کسی از این مقوله در جهت حفظ منافع شخصی سوء استفاده نکند.
افرادی که روزه می گیرند باید سیستم تغذیه کامل و جامعی داشته باشند. حال آنکه بیشتراین افراد توان تهیه غذای مناسب را ندارند یا آنکه از سیستم غذایی درستی استفاده نمی کنند. پایین آمدن توان مالی و افزایش بهای مواد غذایی و جایگزینی مواد غذایی جایگزین که دارای ارزش غذایی پایینتری نسبت به مواد غذایی اصلی هستند باعث افسردگی و فرتوتی افراد و در نهایت ایجاد یک جامعه افسرده و مرده خواهد شد.
پست‌ها
